Pierwotnie film miał przedstawiać historię płatnego mordercy z Bangkoku. W roli zabójcy miał być obsadzony japoński gwiazdor Takuya Kimura.
Film kręcono w Chinach i Tajlandii.
Kopia tego filmu do Canness przybyła w eskorcie policji trzy godziny przed i tak już opóźnionym pokazem premierowym. To pierwszy film w historii festiwalów w Cannes, który przywieziono tak późno, że potrzebne było przełożenie jego premiery na późniejszy termin.
Produkcja filmu została wstrzymana w marcu 2003 roku, podczas epidemi SARS.
W pierwotnym zamyśle Tony Leung miał grać futurystycznego listonosza.
"2046" to nie tylko numer filmowego pokoju. To także aluzja do ostatniego roku z 50-letniego okresu, do którego Chiny obiecały nie ingerować w sprawy Hong-Kongu. Hong-Kong wrócił do Chin w 1997 roku.
W scenach, w których Faye Wong płacze, kamera pokazuje tylko lewą stronę jej twarzy - aktorka ma trudności z "płakaniem" prawym okiem, więc Wong Kar-Wai w ten sposób rozwiązał problem.
Film był realizowany w ścisłej tajemnicy. Gdy fotograf z "Sudden Weekly" (hongkongska bulwarówka) wkupił sobie wstęp na plan, z którego zdjęcia zostały później przez niego opublikowane, Wong Kar-Wai zdecydował o całkowitej przebudowie dekoracji, a fotograf spędził trzy miesiące w więzieniu skazany za korupcję.
Jest to pierwszy film Kar-Waia kręcony w wersji szerokoekranowej i pierwszy, do którego kręcenia użyto anamorficznych soczewek.
W chińskiej wersji filmu, scena miłosna pomiędzy Zhang Ziyi i Tonym Leungiem została ocenzurowana.
Początkowo miał to być film o zabójcy w Bangkoku. W tę rolę miał się wcielić japoński aktor Takuya Kimura, a akcja miała rozgrywać się w hotelowym pokoju nr. 2046.
Reżyser odrzucił zaproszenie na premierowy pokaz filmu na Festiwalu Filmowym w Nowym Jorku.
Film zajął 3 miejsce w kategorii na najlepszy film roku 2005 według członków National Society of Film Critics.
Film zajął 2 miejsce w kategorii na najlepszy film zagraniczny roku 2005 według członków National Society of Film Critics.
W oryginalnej wersji filmu, wyświetlanej w Cannes, scena, w której występował Takuya Kimura, trwała zaledwie 7 minut. W wersji, pokazywanej w Japonii, scena ta została rozbudowana do 20 minut.
Zdjęcia do filmu powstały w sierpniu 2001 roku.